Pobudka

Nie bardzo wiem, czy tej zimy niedźwiedzie zdołały zapaść w porządny, głęboki sen. Czy wysokie temperatury nie przeszkodziły im w solidnej drzemce. Wiem natomiast, że te, które zasnęły, niedługo będą przecierać zaspane oczy i wychodzić na wiosenne słoneczko. Te nieśpiące rozsiadły się wygodnie na moim nowym pledziku. Całe 25 sztuk!

Każdy projekt to dla mnie nowe wyzwanie, z każdym kolejnym uczę się czegoś nowego. Tym razem sięgnęłam po materiały z odzysku. Główki miśków zostały uszyte z koszul męskich. Zbierałam je ponad rok! Kawałki tych tkanin wykorzystałam również szyjąc „plecki”, czyli spód, quiltu (pledu).

Dodatkowo pierwszy raz sięgnęłam po projekt niezwykle utalentowanej projektantki – Elizabeth Hartman – dość czasochłonny, ale prosty w wykonaniu. Już mam apetyt na kolejne!

Pled wypikowałam wzorem nawiązującym do naturalnego środowiska niedźwiadków, oblamowałam pierwszy raz szyjąc zygzakiem.

Tęczowy koń

Moja córka uwielbia konie. Podchodzi do nich z ogromną ostrożnością i rezerwą. Czuje respekt do dużego zwierzęcia i stara się ufać trenerowi. ogląda seriale z końmi w roli głównej, jednak wciąż z rezerwą podchodzi do pomysłu nauki jazdy. Szanuję i nie przyspieszam jej decyzji o zacieśnianiu więzi.

Tymczasem w ręce wpada przepiękny panel drukowany we wzór, obok którego żadna dziewczynka nie przejdzie obojętnie. Panel dość mały by samodzielnie mógł stanowić kocyk. Musiałam dorobić szereg ramek. Sam panel wypikowany został wieloma kolorami nici (co widać na spodzie kocyka). Te same kolory powtórzyłam w pierwszej od środka ramce przeszywając linie w różnych kolorach. Kolory z panelu przeniosłam na malutkie kwadraciki w kolejnej ramce (przepikowałam bezbarwną nicią by nie zakłócić żadnego z kolorów). Ostatnia ramka jest po prostu czarna, a całość zamyka wielokolorowa lamówka.