Jakiś czas temu wspominałam o kolejnych kolorach tkaniny na spódniczki pettiskirt, które regularnie wprowadzałam do oferty. Do szczęścia brakowało jednego odcienia – ciemnego, wysyconego, amarantowego różu.
Dziś odebrałam sporą belkę wymarzonej tkaniny. Zasiadłam do maszyny natychmiast, jeszcze dziś chciałam koniecznie zaprezentować nowy kolor. Szybka sesja w przydomowym ogródku w towarzystwie dojrzewających jeżyn.
Sukienka uszyta jeszcze w zeszłym roku, inspirowana była kostiumami filmowymi. Tym razem musiała poczekać na nasz pobyt na plaży, by w pełni oddać klimat, który chciałam osiągnąć.
Kapelusz już któryś raz wykonałam z typowego kapelusza słomkowego zakupionego w sieciówce. Kilka ruchów nożyczkami, obszycie lamówką, doszycie tasiemek i nakrycie głowy nabrało kompletnie innego charakteru.
Wakacje nad polskim morzem na stałe wpisały się w kalendarz letnich wojaży naszej rodziny. W tym roku padło na Świnoujście. Miałam w planach konkretne kadry, uszykowałam dla dzieciaków stylizacje. Z pomocą przyszedł mi lokalny second-hand, gdzie zakupiłam koszulę dla Kuby (damska, r0zmiar 36) oraz damską spódnicę z haftowanego batystu z myślą o przerobieniu jej na bluzeczkę dla Basi.
Na sesję wymarzyłam sobie okolice Młyna – miejsce dość oblegane za dnia. Nie mogłam liczyć na brak ludzi o zachodzie słońca, pozostała jedna opcja – wczesna pobudka i sesja o wchodzie słońca. Nie spodziewałam się zbytniego entuzjazmu, jednak dzieciaki stanęły na wysokości zadania, a nagrodą były cieplutkie bułki na śniadanie o 6:30 rano.
Pamiętam jak dziś, gdy zaczynałam swoją przygodę z prowadzeniem firmy, z szyciem na sprzedaż, spódniczki pettiskirt były moim sztandarowym produktem – modelem, który zapewnił mi rozpoznawalność. Do dyspozycji miałam wówczas całkiem pokaźną paletę barw materiału, z którego szyłam dla Was falbaniaste cuda. Z czasem wybór kolorów powiększał się i obecnie coraz trudniej zdecydować się na jeden – idealny odcień spódniczki. Ostatnio do grona barwnego towarzystwa dołączyły: żółty kanarkowy, zielony leśny i chabrowy. Z tej okazji powstały zdjęcie nieco żartobliwe i , dla znających temperament i charakterek mojej córy, przerażające.
Zdecydowanie wolę Basię w wydaniu pojedynczym.
